ಮಂಗಳವಾರ, ನವೆಂಬರ್ 9, 2010

ಹಾಗೆ ಸುಮ್ಮನೆ

 ಮಾಡಲು ಬೇರೆ ಏನೂ ಕೆಲಸ ತೋಚದೆ, ಕೆಲವು ಸಾಲುಗಳನ್ನು ಗೀಚಿದೆ-ಓದುವ ಕಷ್ಟ ನಿಮಗಿರಲಿ...

ಹೆಸರು:
 ಕೇಳಿದಳವಳು ನನ್ನ ಸುತ್ತಲು ತಿರುಗುವೆಯಲ್ಲಾ, ನಿನ್ನ ಹೆಸರೇನು?
ಹೇಳಿದೆ-ಅದು ಕಳೆದುಹೋಗಿದೆ, ಅದನ್ನೇ ಹುಡುಕುತ್ತಾ ಬಂದೆನೆಂದು...
ನನ್ನ ಕಡೆ ನೋಡದೆ ಕೇಳಿದಳು-ಎಲ್ಲಿ ಹುಡುಕುವೆಯೆಂದು?
ಹೇಳಿದೆ-ನಿನ್ನಲ್ಲೇ ಎಂದು, ಪ್ರೀತಿಗೆ ಹೆಸರಿನ ಹಂಗಿಲ್ಲವೆಂದು.
ತಕ್ಷಣ ಕೊಟ್ಟಳು ನನಗೊಂದು ಹೆಸರು, ಅವಳು ನನ್ನ ಪ್ರೇಮಿ..
ನನಗಿಟ್ಟ ಹೆಸರು ಚಂದ್ರ, ಅವಳು ನಾ ಸುತ್ತುವ ಭೂಮಿ.
ಅವಳಂದಳು-
ನೀನು ಚಂದ್ರ, ಪ್ರತಿ ರಾತ್ರಿ ಕಪ್ಪು ಆಕಾಶಕ್ಕೆ ದೃಷ್ಟಿ ಬೊಟ್ಟು ಇಡುವ ಪ್ರೇಮಿ..
ನಾ ಪ್ರತಿ ಇರುಳು ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಬೆಳಕಿಂದ ಹೊಳೆಯುವ ಭೂಮಿ.

ನಂಬಿಕೆ :
ಬದುಕು ಸಾಗುತಿತ್ತು, ಹಳಿಯ ಮೇಲೆಯೇ ಸಾಗುವ ರೈಲಿನ ಹಾಗೆ...
ನೀ ಬಂದೆ ದಾರಿಯಲಿ ದಿಕ್ಕು ತಪ್ಪಿಸಲು, 
ನಂಬಿಕೆಯ ಕಂಬಿಯನ್ನೇ ಕಿತ್ತೊಗೆಯುವ ಬೂಕಂಪದ ಹಾಗೆ...
ಪ್ರೀತಿಯೆಂದರೆ ಹೀಗೆ-ಮತ್ತೇರಿಸಿ ಸಾಯಿಸುವ ಸೋಮರಸದ ಹಾಗೆ.



ಕಾಲ:
ನೀನು ಚಂದ್ರನ ಹಾಗೆ,
ನಕ್ಕಾಗ ಅರ್ಧ ಚಂದ್ರ...
ಪ್ರೇಮ ಉಕ್ಕಿ ಹರಿದಾಗ ಪೂರ್ಣ ಚಂದ್ರ...
ಆದರೆ ಮುನಿಸಿಕೊಂಡರೆ ಮಾತ್ರ
ನನಗೆ ಅಮಾವಾಸ್ಯೆ, ನಿನಗೆ ಗ್ರಹಣ...